Myrkur grúfir yfir heiminum þegar litið er til átaka, sem birtast í ýmsum myndum. Ófriður er tíður, atburðir verða sem vekja okkur ótta og jafnvel viðbjóð, þar sem mannleg illska virðist svo botnlaus, börn eru drepin og fólki vísvitandi stefnt í hættu á hungurmorði, svo eitthvað sé nefnt. Þetta þekkjum við öll, sem fylgjumst eitthvað með atburðum á heimssviðinu. Svo þurfum við ekki einu sinni að horfa yfir svo vítt svið, við getum litið til okkar eigin samfélags, jafnvel okkar eigin fjölskyldu og jafnvel horft í okkar eigin barm. 

Kirkjubyggingarnar eru sem ljósastikur

Áskoranirnar eru því hvarvetna. Vegna þessara áskorana stendur kirkjan með boðskap sinn, boðskap um frið, ljós, kærleika og von. 

Kirkjubyggingarnar eru sem ljósastikur á veginum. Í kirkjum landsins er beðið fyrir friði, er beðið um kærleika manna á meðal, er beðið fyrir sjúkum að þeir læknist, fyrir sorgmæddum að þeir verði huggaðir, fyrir einmana að Guð hjálpi okkur að rjúfa einangrun þeirra svo þeir finni sig heima í kærleiksríku samfélagi. 

Kirkjubyggingarnar sjálfar eru sem vitnisburður um það ljós sem kviknar þegar fólk safnast saman til slíks bænahalds. Svo vísa kirkjuturnarnir gjarnan upp til Guðs og sumar kirkjubyggingar miðla djúpum táknum um tengsl Guðs og manns í stíl sínum og arkítektúr. Byggingarstíll Grensáskirkju á til dæmis að minna okkur á biðjandi hendur og þar með tengsl Guðs og manns. Kirkjubyggingin sjálf er því eins og ljósastika á vegi okkar. 

Þú ert einnig sem ljósastika 

Hvert og eitt okkar getur síðan verið sem ljósastika gagnvart samferðarfólki. Við getum hvert og eitt lagt okkur fram um að miðla ljósi til samferðarfólksins og heimsins alls, með framgöngu okkar, hugsunum, orðum og gjörðum. Bænin getur þar skipt sköpum, þ.e. að við hvert og eitt biðjum fyrir hvert öðru. Biðjum fyrir friði, biðjum um blessun til handa öllum mönnum. 

Hvar sem við erum á þessari stundu getum við spennt saman greiparnar og lagt okkar að mörkum í því stríði ljóss og myrkurs í heiminum. Við getum lagt okkur fram um að auka á ljósmagnið með bænum okkar, til að myrkrið hopi. Bænum okkar hefur Guð lofað að svara. 

Hvítasunnan framundan 

Hvítasunnan framundan minnir okkur á þetta. Textar kirkjunnar á Hvítasunnu minna okkur á að lærisveinunum fyrstu var blásinn í brjóst heilagur andi til áframhaldandi friðarverka og kærleiksverka í heiminum. Það sama hlutverk hafa lærisveinar Jesú á öllum tímum, og einnig í dag. Það er að vera öðrum ljós, vera öðrum blessun. Miðla von.

Hin kristna von fjallar um að lífið hafi tilgang, að réttlæti Guðs muni sigra að lokum, að friðurinn sé handan hornsins, að kærleikurinn ríki og muni ríkja.

Megi Guð gefa okkur anda sinn til áframhaldandi friðar- og kærleiksverka. Megi Guð glæða í þér bænarandann, svo ljósið lýsi í þér.

Greinin birtist fyrst í Morgunblaðinu laugardaginn 7. júní 2025